TÜRK KÜLTÜRÜNDE SİYAHIN YERİ


Renklerin insan psikolojisinde ve doğada önemli bir yere sahip olduğunu hepimiz biliriz.  İnsanların yaşamlarının içinde de bir ana renk vardır. Bu renk; kimi zaman siyah kimi zaman gri kimi zaman sarı olabilir. Mesela dahi diye nitelendirdiğimiz birçok insanın siyah bir penye ve kot tercih ettiğini biliriz. Burada asıl sorgulamak gereken şey tek renk olmasından ziyade neden siyah da mor değil ya da daha huzur verici bir renk olan mavi değildir.
Kara yani siyah: Dünyanın ilk oluşumu sırasında ortada sadece zifiri karanlığın yani siyah rengin olması nedeniyle bütün renklerin tohumu aynı zamanda başlangıç noktası olarak görülür. Kara simgesel olarak suskunluğu, korkuyu, karanlığı kaybı ve yaşamın yokluğunu temsil eder. Türk mitolojisinde kara sözü toprak rengi olarak yağız yer anlayışı ile birlikte kullanılmıştır.(M. YARDIMCI)

Görüldüğü gibi birçok anlamı barındıran kara belki de bu anlamlarından yalnızca birinden dolayı bu kişilerin hayat rengi olmuş olabilir. Her şeye rağmen kara renk Türkler tarafından her zaman uzak ve kötü anlamlar barındırır. Kötülükler karanlıktan gelir ve kötüler karanlıkta saklanır. Kötüler hep yer altında yaşar çünkü orası karanlıktır. “Yerin kulağı vardır.” Neden göğün değil de yerin?

Yorumlar

E çok okunan yayın

Ruhu Musikiyle Nefes Alan Kaknus Kuşu

Türk Mitolojisinde Denizkızı

Azerbaycan Türkçesi ve Türkiye Türkçesinde Bulunan Atasözleri