Tatlı Rüyalar Masalı

Cellatlarla alakalı yazı serimizin ikincisine geldik. Bu yazıda daha çok cellatların, toplum içindeki yerine, yaşanan bazı olaylara değineceğiz. Cellat Arapça kökenli bir kelime olup anlam olarak; kamçı vuran eziyet eden anlamına geliyor. Ama Arapçada telaffuz olarak “cellad” deniliyor. Öncelikle şunu aktarmak istiyorum, Osmanlıda bir devlet adamının idam edilecek olmasın o ölümü gerçekleştirecek cellattın bu devlet adamına hürmetsizlik edeceği anlamına gelmezdi. İdam emrini vermeden önce hürmet gösterilir, el ve etek öpülürdü. İki rekât namaz kılmasına izin verilirdi. Viyana kuşatmasında başarısızlık gösteren Merzifonlu Kara Mustafa Paşaya idam emri geldiğinde, cellatlar önce Paşanın elini ve eteğini öper. Zaten emri bekleyen  Paşa gayet sakin bir şekilde cellatları karşılar, buyur eder. İki rekât namazını kıldıktan sonra başının toprağa değmesi için halıyı kaldırır ve cellata dönerek; “işini maharetle yap der.” Yani bazen bunun aksi de olabiliyor.

Osmanlıda çeşitli ölüm cezaları ve bu cezaları yerine getirmesi amacıyla bir meslek kuruluşu vardı. Bu teşkilat Bostancı Teşkilatına bağlı olan Cellat Teşkilatıdır. Osmanlıda idamlar ve idamı gerçekleştiren cellatlar kademelerine göre değişmekteydi; Osmanlıda en ağır cezaları korsan ve eşkıyalar alırlardı.    Korsan ve Eşkıyalar, Zina Yapanlar ; yağlı ya da kuru kazığa geçirme cezası alırlar . Kuyruk sokumundan geçirilerek kazığa oturtulur. Ucunda sivri bir demir vardır. Eğer ceza hafifse kazık yağlanır. Ağır bir ceza ise kuru kazığa oturtulur.   Hırsızlar; hırsızlık yaptıkları mekanın önünde kellesi kesilerek cezalandırılırdı.   Politik Suçlu; kementle boğularak öldürülür. şifre denen bir ustura ile ise derisi yüzülür. Katil; katil eğer bir devlet görevlisiyse, idam edilir ve ayaklarına taş bağlanarak denize atılırdı. Eğer katil, halktan biriyse üç çeşit öldürme şekli vardır. çarmıh, kazığa oturtma,çengel.   Çarmıh cezası: Osmanlıda yapılan çarmıh cezası